Ülkemizde kutlanan özel günler ve haftalar; 119 gün ve hafta 225 güne tekabül ediyor.
225 gün Milli Eğitim Bakanlığının açıkladığı sayı.
Sivil Toplum Kuruluşları (STK) özel gün ve haftalar sayısını 563 gün olarak kabul ediyor.
STK 563 gün içerisinde festivaller, dini bayramlar, nevruz, işçi bayramı gibi kutlanan benzer etkinlikler bulunuyor.
Resmiyette ve kağıt üzerinde olsa da hiç kutlanmayan gün ve haftalar çoğunlukta.
Konut, tasarruf, felsefe, nüfus, iklim günü. Dünya Dans Günü, Dünya Menopoz Günü, Cüzzam Haftası, Ebeler Haftası, Yaşlılara Saygı Haftası…
Basınla ilgili günler; Çalışan Gazeteciler Günü, Öldürülen Gazeteciler Günü, Dünya Basın Özgürlüğü ve Basın Bayramı ile birlikte 4 gün.
Basın yayın Enformasyon Genel Müdürlüğüne göre özel gün sayısı 140 gün.
Kurum ve kuruluşlarca açıklanan gün ve haftaların sayısı tespit etmek önemli değil. Önemli olan halkın kabul ettiği, katıldığı, kutladığı gün ve haftalardır.
Bu noktadan hareketle kutlanan özel günleri üç gruba ayırabiliriz.
Bilinmeyen veya kutlanmayan özel günler,
İlgi gören özel günler.
Coşku ile Kutlanan özel günler.
Pas geçilen, kutlanmayan özel günler arasında engelliler günü ve haftası önemsenmiyor veya geçiştiriyoruz. ‘Hepimiz birer engelli adayıyız’ demekle olmuyor. Hiç olmazsa bu gün ve haftada engelliler için neler yaptığımızı açıklamalıyız.
Önemsememiz gereken Çevre Günü de geçiştirilen gün ve haftalar arasında sayabiliriz.
İlgi gören, kutlanan özel günler içerisinde Öğretmenler Günü, Kadınlar Günü, Sevgililer Günü, Anne ve Babalar Günleri öne çıkıyor.
Coşku ile kutlanan dini ve milli bayramları ve yılbaşını sayabiliriz.
Bireysel veya grup olarak kutladığımız özel günler arasında; evlilik yıldönümü, doğum günü, mezuniyet günü, nikah günü, kandil günleri öne çıkıyor.
Özellikle üzerinde durmak istediğim konu piyasalarda ticari aksiyonu artıran özel günler nasıl fırsata dönüştürülür?
Küçük esnaf, özel günlerin rantından hemen hemen hiç faydalanamaz.
Alışveriş Merkezleri (AVM) özel kutlama günlerini kasalarına para akıtan musluklar gözüyle bakıyor.
Medya kuruluşlarına reklamlar vererek abartılı propagandalarla müşterileri kendilerine çekerlern. Promosyonlar, süslemeler, çekilişler, konserler, animasyonlar müşteri çekmede AVM yönetimlerinin sübvanse ettikleri uygulamalardır.
Çarşı pazar esnafının kutlanan özel günler için herhangi bir gayreti veya çabası yoktur. Özel gün ve haftaların ticari hayata aksiyon katabilecek olanların sivil toplum kuruluşları tarafından küçük esnafa teşvik ve destekleme açısından yapacakları yardım, üyeleri için en iyi hizmetlerden biri olacaktır.
Çarşı pazar esnafını yönlendirecek organizasyonlara yerel belediyelerinde destek olması gerekir.
Esnaf, sahipsiz ve işsizlikten şikayetçi.
Durup bakmak… Oturup seyretmek…
Piyasaların durgunluğundan şikayet etmek, sorunlar yumağını büyütüyor.
Esnafın; odaların ve yerel belediyelerin sorunu çözmede birlikte hareket etmeleri doğru olanıdır. Hangi günlerde ne gibi kampanya ve etkinlikler düzenleyebiliriz?
Özel günlerin pasta diliminden nasıl pay alırız?
Piyasaları AVM’lere bırakmamak için neler yapabiliriz? Düşünce ve çabasının çalışmasını başlatmalıdırlar.
Çarşı Pazar esnafının en büyük kozu ürün fiyatlarıdır.
Kiralar ve genel giderler AVM’lere göre çarşı esnafında çok düşüktür. Bir başka ifade ile çarşı pazardaki ürün fiyatları AVM’lerin abartılı indirimlerine rağmen daha aşağı, hesaplı ve ucuzdur. Bu kozun kampanyalarla değerlendirilmesi önceliklerden sadece biridir. 2000’li yıllarda belediyelerin ekonomiyi canlandırmadaki icraatlarına şahit oluyoruz.
Yerel yönetimler il ekonomisi için ne gibi çalışmalar yapabilirler?
Gelecek yazımızda bu konu üzerinde duracağız.
Namık KILKIL